Deel 1 – Burn-out wat is het nu werkelijk

Toen ik een aantal jaar geleden mezelf in dikke tranen bij de voordeur op de grond vond, omdat ik niet wist welke jas ik naar mijn werk aan moest doen, werd voor mij duidelijk dat ik mezelf misschien beter even kon ziek melden op mijn werk.

Terug naar mijn werk is er niet meer van gekomen en ben ik mezelf gaan omscholen naar hypnotherapeut, omdat dit op mijn pad kwam en het voelde echt zo goed om dat te gaan doen. En nog, ik ben een goeie hypnotherapeut en coach, ik werk graag met mensen, laat ze graag zien hoe je de dingen anders kan zien.

De opleiding tot hypnotherapeut heb ik op gevoel gedaan, bij dag 1 leerde ik namelijk dat het onbewuste echt zoveel meer onthoud dan het bewuste. Lekker makkelijk voor mij, want de hersenen werkte niet mee om iets te onthouden. De theorie bij het examen was daardoor ook ronduit slecht. Maar dat terzijde.

Bij de opleiding heb ik geleerd dat eigenlijk alles ‘tussen de oren’ zit. Wij praten onszelf zoveel aan dat we dat dan voor waarheid aannemen, een ‘gewone’ hypnosesessie is dan ook om te zorgen dat we dit omzetten naar iets positiefs, dit is kort door de bocht, maar hier komt het wel op neer. Je hebt jezelf iets aangepraat, dus kan je het jezelf ook weer on-aanpraten.

En dan komt de vraag, wat dan met een burn-out, want met hypnose is dat ook te verhelpen. Wat is eigenlijk een burn-out? Dat wilde ik graag weten, je kan er op Google heel veel over vinden en je kan er heel aan doen, maar ik wilde meer weten, tijdens de opleiding leerde ik heel veel leuke mensen kennen en 1 daarvan had het over een boek van Christiane Beerlandt, ik had er nog nooit van gehoord, maar tijdens een bezoek bij mijn collega thuis kon ik het boek bekijken. Ik heb het inmiddels ook aangeschaft en het is mijn 2de bijbel geworden, ik zoek er alles in op, ook dingen van mezelf om op deze manier meer inzicht in mezelf te krijgen zeker wat de burn-out betreft.

Over een burn-out zegt Beerlandt:

Je doet jezelf pijn; je bent hard voor jezelf, een ingehouden weerstand. Een blijven volhouden, hoeveel stokslagen je ook zou krijgen, hoeveel signalen ook. Jij begeeft niet, jij houdt koppig vol, ondanks je pijn. Een achterhouden en inhouden van energieën, van informatie, van dingen die je beter wel zou zeggen, meedelen, uiten t.o.v. je omgeving …. Enz enz

Het komt erop neer: je zorgt niet voor jezelf, je luistert niet naar jezelf en je houdt niet van jezelf.

Ik vond dit wel lastig, want ik dacht dat ik dat allemaal wel deed. En dingen zeggen tegen andere … dat heb ik dan uiteindelijk wel gedaan, maar heeft me ook direct bijna al mijn vriendschappen gekost, ik had het misschien beter of anders kunnen zeggen? Tact is niet 1 van mijn beste eigenschappen (hulp vragen trouwens ook niet), aan de andere kant, waarom een heel verhaal als het ook kort en bondig kan. Scheelt een hoop gezwets en belangrijker nog: een hoop energie.

Het is al best een lang verhaal en wordt nog langer in mijn zoektocht naar hoe het leven in elkaar steekt, dus dat is voor de volgende keer.

Met vragen mag je ook altijd contact met me opnemen. Tot de volgende!